Μουσείο Διονυσίου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων (Ζακύνθου)

Αυτό το σημαντικό για τη Ζάκυνθο ιστορικό μουσείο λειτουργεί από το 1966, σε ένα κτίριο που χτίστηκε μετά τους σεισμούς του 1953 στη θέση του ναού του Παντοκράτορα, ο οποίος καταστράφηκε (πλατεία Αγίου Μάρκου). Το 1992 άρχισαν οι εργασίες αποκατάστασης του διπλανού κτιρίου, στο οποίο επεκτάθηκε η έκθεση της συλλογής. Τα εγκαίνια της νέας υποδειγματικής επανέκθεσης της συλλογής του μουσείου στα δύο κτίρια έγιναν στις 27 Μαρτίου του 1999. Το 2001 το μουσείο προτάθηκε για το Ευρωπαϊκό Βραβείο του Μουσείου της Χρονιάς, το οποίο διεκδικούν μουσεία που κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών ολοκλήρωσαν ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού, αναδιοργάνωσης και νέας παρουσίασης των εκθεμάτων τους. Αναμφίβολα, ο πιο συγκινητικός χώρος του μουσείου είναι το μαυσωλείο του ισογείου, στο οποίο, σε δύο αντικριστούς λιτούς μαρμάρινους τάφους, έχουν τοποθετηθεί τα οστά των δύο εθνικών ποιητών της Ελλάδας. Τα οστά του Διονυσίου Σολωμού (1798-1857) μεταφέρθηκαν στη γενέτειρά του Ζάκυνθο το 1865 από την Κέρκυρα, όπου ο ποιητής ζούσε από το 1828. Τα οστά του Ανδρέα Κάλβου (1792-1869) εντοπίστηκαν σε ένα νεκροταφείο του Κένσινγκτον της Αγγλίας, όπου ο ποιητής έζησε από το 1853, για να μεταφερθούν στη Ζάκυνθο το 1960, εκπληρώνοντας έτσι την επιθυμία του μεγάλου ποιητή όπως την είχε εκφράσει στην τελευταία στροφή μιας από τις περίφημες ωδές του. Στο πλατύσκαλο του ισογείου εκτίθεται, ύστερα από συντήρηση, το άγαλμα του Διονυσίου Σολωμού, έργο του γλύπτη Γεωργίου Βρούτου, το οποίο είχε στηθεί σε πλατεία της πόλης της Ζακύνθου το 1898 και διασώθηκε, αν και υπέστη πολλές ζημιές από τους σεισμούς του 1953. Στις υπόλοιπες αίθουσες του μουσείου, και κυρίως σε αυτήν που φέρει το όνομα του εθνικού μας ποιητή, μπορείτε να δείτε ένα μεγάλο αριθμό αντικειμένων που ανήκαν ή σχετίζονται με τον Διονύσιο Σολωμό. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι τα χειρόγραφα των ποιημάτων του Ελεύθεροι Πολιορκημένοι και Ύμνος εις την Ελευθερία. Παρατηρήστε την ανορθόγραφη γραφή, τα σβησίματα, τις σημειώσεις του στο περιθώριο και τους λεκέδες που έχουν μείνει στο τσαλακωμένο κιτρινισμένο χαρτί. Δείτε επίσης τις προσωπογραφίες του, το οικόσημό του, το στεφάνι από θυμάρι που έστειλαν οι κάτοικοι των Ψαρών στην κηδεία του, τις πρώτες εκδόσεις των έργων του, μερικές επιστολές και το ασημένιο μελανοδοχείο του. Μην περιμένετε όμως να δείτε αντίστοιχα εκθέματα και για τον Ανδρέα Κάλβο, το έργο του οποίου αναγνωρίστηκε πολύ αργότερα από αυτό του Σολωμού. Ο άλλος λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι ότι ο ποιητής, πικραμένος με την αντιμετώπιση των Ελλήνων, ιδιαίτερα όταν του αρνήθηκαν να πάρει μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα του έθνους το 1821, στον οποίο αφιέρωσε ολόκληρο το γεμάτο λυρισμό έργο του, έζησε είκοσι τέσσερα χρόνια στην Κέρκυρα και στη συνέχεια στην Αγγλία μέσα στην αφάνεια. Το δεύτερο συνθετικό του τίτλου του μουσείου δικαιολογείται από την έκθεση ευρημάτων μιας σειράς δημιουργών που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στα καλλιτεχνικά, εκκλησιαστικά και πολιτικά δρώμενα των Επτανήσων: των μουσουργών Νικόλαου Μάντζαρου και Παύλου Καρρέρη, των συγγραφέων Γρηγορίου Ξενόπουλου και Διονυσίου Ρώμα, του ιστορικού Ερμάνου Λούντζη, και του πολιούχου αγίου της Ζακύνθου Διονυσίου, από την οικογένεια των Σιγούρων. Μην παραλείψετε να δείτε, επίσης, τη συλλογή μεταβυζαντινών εικόνων στην αίθουσα που φέρει τα ονόματα των δωρητών Νικόλαου και Θάλειας Κολυβά. Στη συλλογή του μουσείου συμπεριλαμβάνονται επίσης προτομές ιεραρχών, έπιπλα εποχής από αρχοντικά, μουσικά όργανα, ξυλόγλυπτα, νομίσματα, κεντήματα, κοσμήματα, οικόσημα και φωτογραφίες. Εξωτερική άποψη του Μουσείου Διονυσίου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων. Μερική άποψη του εκθεσιακού χώρου του Μουσείου Διονυσίου Σολωμού & Επιφανών Ζακυνθίων. Γενική άποψη της αίθουσας όπου βρίσκονται οι τάφοι του Διονυσίου Σολωμού και του Ανδρέα Κάλβου, στο Μουσείο Διονυσίου Σολωμού & Επιφανών Ζακυνθίων.